…………………………………………………………….
توضیحات
لته : باغچه / لتکا : باغچه کوچک / سیو : سیا / تیکا : توکا نوعی پرنده کوچک تر از کبوتر / ادا : ناز، کرشمه / جیکا : گنجشک / ککی : گونه ای گیاه / زولنگ و کاردی وشنگ : سه گونه ی سبزی وحشی که روستاییان منطقه دوسر شمار در سبزی پلو و آش از آن استفاده می کنند / بور : قهوه ای کم رنگ / ورزا : گاو نر / کچل جنکا : گوساله ی نر پیشانی سفید / نو ( no ) : ظرف درازی که چوپانان در آن برای گوسفندان آب وخوراک می ریزند معمولا از تنه درخت استفاده می شد و امروزه از لاستیک ماشین نیز استفاده می شود / قوا : ردا، کت / کلاج په : گونه ای سبزی / ولیگ و کاندس : دو نوع میوه جنگلی که در جنگل های منطقه دوسرشمار به وفور یافت می شود. / تلکا : نوعی میوه جنگلی ، گلابی جنگلی که اندازه ای بسیار کوچک دارد / تنگ : نوعی نوار یا تسمه که زین اسب را به اسب محکم می کنند / گد ، گت : بزرگ / واش : عشقه نوعی گیاه که در تنه ی درختان ریشه می زند و مانند انگل از درخت ارتزاق می کند / هلی : هلو / زلکا : نرسیده ، کال / لاقلی : تابه / کماج : نوعی از شیرینی محلّی / تلا : خروس / ارگ و منداک و الزی و لولا : چهار نوع از سبزی خوردن و خورشتی که روستاییان از آن استفاده می کنند / کتل: کنده ی چوب / تش: آتش / سره و وزلیگ: دو نوع سبزی صحرایی / پندیر : پنیر / خیک: مشک چرمی از پوست گوسفند و بز که برای نگهداری پنیر محلی، کره محلی، دوغ، آب و دیگر مایعات استفاده می شود. / ورف : برف
جت : وسیله ای که گاو آهن را به پشت گاو می بندند / ازال : گاوآهن / کچه : قاشق چوبی / کترا : کفگیر چوبی / دینگاله : وسیله ای از چوب یا فلز به شکل V که روستاییان هیمه و هیزم را توی آن می چینند و روی اسب یا الاغ و قاطر بار می کنند / کسو : دسته کوچکی از گندم و جو یا برنج / بزه : زده / اماچ : نوعی شیرینی ، آرد را زنان روستایی با دست می مالند و طبخ داده و سرخ می کنند و با آن حلوا درست می کنند / تک تک : صدایی که در اثر ضربات موزون تبر به تنه درخت یا کُنده چوبی ایجاد می شود / پیر زنا : پیرزن / کانده : انجام می دهد ” و در اینجا به معنی ” پختن ” است. / کلوا : نانی که در زیر زغال و خاکستر پخته می شود / نال: نعل چهارپایانی چون اسب، قاطر و خر. / یور : آن طرف
توضیحات : رضا نظری
منبع : وب سایت دوسرشمار
نظرات شما عزیزان:
من علي نظري، مدير وب سايت دوسرشمار هستم. از اينكه لطف كرديد و يكي از مطالب ما را در وبلاگتان قرار داديد بسيار سپاسگزارم و از آن مهمتر از اين بابت كه اين مطلب را با منبع ذكر كرديد كمال تشكر را دارم. ولي فكر مي كنم كه نام شاعر را يادتان رفته باشد.
نام شاعر اين شعر خانم ام كلثوم عاليشاه هستند كه مي توانيد شعرهاي بيشتري از ايشان در وب سايت دوسرشمار مطالعه بفرماييد.
با تشكر
پاسخ:باسلام وعرض ارادت ازاینکه نام شاعر رایادآوری کردید سپاسگزارم.
برچسبها: