یکی از عوامل روانی که از درون انسان را می‌خورد و او را از هرگونه حرکتی باز می‌دارد یأس و ناامیدی است و حکومتی صالح است که امید و نشاط در آن موج بزند.

‌یکی از بدترین خصلت‌های اخلاقی یأس و ناامیدی است. برای عقب‌ماندگی و نابسامانی یک جامعه همین بس که افراد دچار یأس و ناامیدی شوند. این رفتار می‌تواند از درون انسان را نابود کند و از هر اقدام حرکت و تحول و انقلابی او را باز دارد.

خداوند در آیه 87 سوره یوسف می‌فرماید: از رحمت خدا، جز گروه کافران، ناامید نمی‌شوند.

امام علی(ع) فرمودند: بزرگترین بلاها، از دست دادن امید است.

امیرالمومنین علی (ع) در حدیثی دیگر فرمودند: نومیدی آدم مایوس را می‌کشد.

امام صادق (ع) می‌فرمایند: در بیان نیروهای فعال عقل و جهل: امید داشتن از نیروهای فعال عقل است و مایوس بودن، از نیروهای فعال نادانی و جهل است.